Kto chce studiować nauki rolnicze w dzisiejszej Europie?

9 mld ludzi w 2050 roku - wszyscy znamy te dane na pamięć. Mniej oczywiste jest, że taki wzrost populacji oznacza, iż będziemy musieli produkować 70 proc. więcej żywności, aby wszystkich wyżywić. Oznacza to również, że rocznie potrzebujemy 3 mld ton zbóż i 470 mln ton mięsa.

Są to trudne wyzwania, a ich rozwiązanie wymaga wielu nowych pomysłów od ludzi posiadających odpowiednią wiedzę naukową i technologiczną, którzy są w stanie włączyć się z nimi do gry zmieniania świata poprzez innowacje. Ośrodki akademickie mogą zatem odgrywać kluczową rolę w dostarczaniu wymaganych kompetencji i umiejętności dla nowego pokolenia innowatorów w dziedzinie nauk rolniczych.

Czy to się już obecnie dzieje? A w szczególności, czy studenci chętnie wybierają taki kierunek studiów? Liczby mówią same za siebie. Kierunki studiów z najmniejszą liczbą absolwentów w Europie - tylko 1,67% wszystkich absolwentów - to rolnictwo i weterynaria. Jednocześnie, średnia wieku rolników na całym świecie wynosi 55 lat, więc widać, jaka jest skala problemu.

Stoimy przed ciekawym problemem: z jednej strony jesteśmy w pełni świadomi wyzwania, jakim jest zapewnienie bezpieczeństwa żywnościowego na świecie, a z drugiej, młodzi ludzie nie są dziś entuzjastycznie nastawieni do studiowania na kierunkach związanych z rolnictwem i żywnością. Problem ten nie dotyczy tylko Europy.  W Stanach Zjednoczonych ilość zapisów na studia związane z rolnictwem wzrosła o 28,5 proc. w latach 2005-2012, ale to nadal zbyt mało by zaspokoić zapotrzebowanie przemysłu na profesjonalistów.

Brak zainteresowania studiami rolniczymi krytycznie hamuje rozwój innowacji oraz wymianę wiedzy i najlepszych praktyk w tej dziedzinie. Czy to dlatego, że kiedy myślimy o żywności myślimy o supermarketach i nie gruntach rolnych? Może studiom rolniczym brakuje atrakcyjności, jaką cieszą się inne kierunki? Uważam, że wyzwanie jest dwojakie: musimy pokazać młodym ludziom, że rolnictwo jest branżą o dużym potencjale zatrudnienia i rozwoju osobistego. Jest to dziedzina nie tylko ściśle związana z codziennym życiem, ale również pozwalająca zaangażować się w rozwiązanie jednych z największych wyzwań na świecie.

Musimy zarazić uczniów pasją rozwiązywania problemu bezpieczeństwa żywnościowego, który wykracza poza zrozumienie liczb, jakie będą w nas uderzać do roku 2050. Podczas nabywania kompetencji naukowych z dziedziny hodowli roślin po biologię molekularną roślin, ta pasja będzie zaszczepiać w nich to samo poczucie celu i spełnienia, które kształtowały wcześniejsze pokolenia studentów. Oni używali tego, czego się nauczyli, aby dla dobra świata dokonywać transformacji na wielką skalę.

Ostatnio pojawiły się pewne bardzo pozytywne sygnały, które powinny pozwolić bardziej optymistycznie patrzeć w przyszłość. Dziś DuPont ogłasza, że zrealizowaliśmy z nadwyżką nasz cel angażowania młodzieży w problem bezpieczeństwa żywnościowego. W 2012 roku postawiliśmy sobie ambitne cele, aby pomóc w rozwiązaniu problemu głodu na świecie. Zobowiązaliśmy się do przekazania 10 mld dolarów na badania i rozwój oraz wprowadzenie 4 tys. nowych produktów. Utworzyliśmy także programy i partnerstwa na rzecz poprawy społeczności wiejskich, i obiecaliśmy pomóc dwóm milionom studentów na całym świecie od 2020 roku.

Niektóre z tych projektów zostały przeprowadzone w partnerstwie z organizacjami rozwoju młodzieży, takimi jak 4-H, która szkoli i wspiera młodych ludzi w dostępie do innowacji w rolnictwie i praktykach rolniczych. Inne projekty uruchomiliśmy samodzielnie, na przykład DuPont Pioneer University Project na Ukrainie, która potrzebuje 5 milionów pracowników rolnych w ciągu najbliższych 5 lat.

Osiągnięcie tego celu jest powodem do dumy, a także wskazaniem, że być może sytuacja zaczyna się zmieniać. Wyzwania, przed którymi stoimy w rolnictwie – naukowe, środowiska lub społeczno-ekonomiczne – są tak liczne, że nie mogą zostać rozwiązane poprzez proste zastosowanie istniejącej wiedzy i najlepszych praktyk. Wymagają one nowego paradygmatu dla innowacji, który musi zostać zbudowany z ogromnej ilości nowych pomysłów, emocjonalnego zaangażowania i współpracy. Nowe generacje studentów, które mają tego świadomość, mogą być pewne, że będą pracować na rzecz wielkiej sprawy i mogą liczyć na bogate życie zawodowe, pełne osiągnięć i satysfakcji.

Dr. Simone Arizzi, Dyrektor ds. Technologii i Innowacji w regionie EMEA w firmie DuPont